Свјетски дан менталног здравља: Како спријечити суицид?
Тридесетпетогодишња Свјетлана Опачић опоравља се од анексиозно-депресивног и граничног поремећаја личности. Већ са двадесет година услиједиле су кризе идентитета, почела се повлачити из друштва и питати ко сам и шта сам. Али није имала стигму и одлучила да се храбро суочи са проблемом менталног здравља.
- Апсолутно отворено,транспарентно сам причала о својим емоцијама. Када ми се плакало, плакала сам. Препоручујем свима да на вријеме препознају код себе проблем, касније ће радити са породицом, ако породица не прихвата. А моји родитељи су саосјећајни и пуни емпатије - прича Свјетлана Опачић, корисница Центра за ментално здравље.
У посљедњих пар година у Српској се 30.000 људи годишње јавља за помоћ у здравствене службе за ментлно здравље, најчешће због анексиозних и депресивних поремећаја повезани са стресом. На ментално здравље утиче много фактора.
- Пуно утиче како смо расли и одрастали, какав је рани раст и развој, да ли смо били изложени трауматским ситуацијама, каква је финансијска ситуација - истиче Биљана Лакић, национални координатор за ментално здравље Републике Српске.
Борба са суицидом захтијева јавно-здравствени одговор, од сектора социјалне заштите, образовања, полиције, правде и медија и на вријеме препознати особу са суицидним намјерама.
- И тад је јако битно да то неко препозна и да неко да подршку. Касније када се тај први проблем отклони, немају таквих оптерећења - поручује др Милан ЛАатиновић, координатор за ментално здравље у Министарству здравља.
Када је ријеч о менталном здрављу чаробни штапић, пилула, ријеч, психијатар или психолог не постоји,и у себи морамо тражити рјешење, поручили су корисници третмана у Центрима за ментално здравље.